Mutsuzluğun son basamağı, mutluluğun ilk basamağı demektir.

İki çeşit huzurlu insan vardır; mutlu ve mutsuzlukla barış yapmış.

Yalnız başına mutsuz olmak biriyle mutsuz olmaktan iyidir.

Bir muammadır aşk. Kiminin vicdanına atılan taş, kiminin de gözünden akıtılan yaştır aşk.

Bütün mutsuzlar kardeştir; aynı dili konuşurlar.

Dünyada mutsuz çocuklar olduğu sürece bütün icatlar ve ilerlemeler hiçtir.

Herkes mutlu oluşunu kendinden bilir. Kendi hatamızla işler bozuldu mu bütün suç, bütün günah kör talihindir.

Suratı ekşi olanın balı da acı olur.

İnsanlar hatalarını mutluyken değil, ancak mutsuzken anlar.

İnsan hiçbir zaman tamamıyla mutsuz olamaz.

İnsanlar mutsuz olmadıkça başkalarının mutsuzluğunu anlayamaz.

İnsanların hırsı ve açgözlülüğü, mutlu olamamalarının tek nedenidir.

Geçmişte mutsuz olduğunuz bir yere asla geri dönmeyin. Geri dönene kadar hayalinizde canlı kalmaya devam eder. Geri dönerseniz, yerle bir olur.

Mutlu ya da mutsuz olmamız küçük bir şeye bağlıdır: Düşünce biçimimize...

Sevmediğinle yaşamak, sevdiğinin ayrılmasından da beterdir.

Güvenirseniz arada bir düş kırıklığına uğrarsınız; ama güvenmezseniz, her zaman çok mutsuz olursunuz.

Mutsuzluğun kaynağını bilmek en büyük mutluluktur.

Beni candan usandırdı cefadan yar usanmaz mı? Felekler yandı ahımdan muradım şemi yanmaz mı?

Kuşkular, mutluluğu bize haram etmeye yeter.

Azı karar olmadı hiç sevmelerim, hep çoğu zarar dedikleri kadar sevdim.